pociąg do...

Niedziela. 28.10.2012

Pociąg relacji Wrocław Główny - Białystok.

10 godzin podróży (łomatkoicórko! dobrze, że nie było opóźnienia bo kto normalny wytrzymałby więcej w jednym pociągu?)

Pasek-patyczek-rurka-klej, pasek-patyczek-rurka-klej... nienormalna jestem chyba, żeby w pociągu kręcić rurki - ale co robić kiedy podróż taka długa a ja ostatnio w niedoczasie :P

Nakręcilam! jakieś 600 rurek! mało czy dużo? trochę niewygodnie i kręgosłup pobolewał więc musiałam robić przerwy na "Paryż na widelcu" Stephen'a Clarke.

***

Dla niewtajemniczonych: jest to jedna z książek o tym jak to Brytyjczycy nie rozumieją się z Francuzami. Aby zrozumieć o co chodzi polecam czytać w odpowiedniej kolejności:

1. "Merde! Rok w Paryżu"

2. "Merde! W rzeczy samej"

3. "Merde! Chodzi po ludziach"

4. "M jak Merde!"

Tak gdzieś po drugiej książce można zrobić sobie przerwę na "Jak rozmawiać ze ślimakiem, czyli 10 przykazań jak zrozumieć Francuzów"

No i po tych wszystkich  5. książkach dopiero ten "Paryż na widelcu". Jeszcze przede mną najnowsze "1000 lat wkurzania Francuzów"

Polecam tę serię całym sercem! Traktuje o tym jak Brytyjczyk wyjeżdża do Francji aby założyć tam sieć angielskich herbaciarni. A jak wiadomo od wieków Brytyjczycy i Francuzi to mieszanka wybuchowa. Jest to komedia z kąśliwym dowcipem tak dalece trafnym, że często czytelnik śmieje się w głos ku zdziwieniu otoczenia. Chociaż raz się wzruszyłam :P Historia Paula Westa okrzyknięta została "Męskim odpowiednikiem <Dziennika Bridget Jones>" i już nie mogę doczekać się ekranizacji. A serię odkryłam dzięki człowiekowi o tajemniczym pseudonimie "Dziad Paryski" z zapisków w innym życiu.

ps. "merde" w języku francuskim znaczy ni mniej ni więcej tylko "gówno" chociaż w książce nie uraczycie, na szczęście, tzw. dowcipu kloacznego. 

***

No i teraz mam z czego wyplatać po kilkudniowej przerwie na drugim końcu Polski :D

Videorelacja w TV Białystok

Zapraszam do obejrzenia videorelacji z mojego wernisażu ;)

Materiał zrobiony i opublikowany przez TV Białystok.

Ważna informacja!

Niektórym wydaje się pewnie, że do Świąt Bożego Narodzenia zostało mnóstwo czasu. Jednak przypominam, że czas szybko płynie ;)

W związku z tym Ci, którzy zechcą obdarować swoich bliskich z tej okazji jakimś przedmiotem od PleciaQa, proszeni są o intensywne myślenie co to miałoby być i zgłaszanie się możliwie najwcześniej.

Papierowa wiklina, jak zapewne wiecie, jest techniką pracochłonną. Nauczona doświadczeniem lat poprzednich (mnóstwo zamówień na ostatnią chwilę) postanowiłam uprzedzić ;)

Zobaczymy jak to będzie z ilością zamówień w tym roku. Od tego będzie zależało kiedy skończę zbierać zamówienia. Na pewno nie wcześniej niż 25 listopada.

Także zapraszam do myślenia nad świątecznymi prezentami :)

ps. zamówienia z innej okazji nie mają takich terminów :D Oczywiście trzeba i tak pomyśleć o tym nieco wcześniej...

PleciaQ zaczyna meble robić...

No właśnie! Jakieś półtora miesiąca temu zrobiłam pierwszą pufę :)

Dopiero teraz ją pokazuję ponieważ została wykonana w urodzinowym prezencie i nie chciałam się nią chwalić na blogu dopóki nie zostanie wręczona. Pewnie widzieliście ją w relacji z wernisażu :)

Jestem z niej dumna - znowu nie jestem obiektywna, ale co tam :P Długo myślałam jak zrobić ją bez użycia drewnianej konstrukcji aby była wytrzymała. Ale wymyśliłam i tańczyć na niej można! Pomimo ażurowego splotu diamentowego...

Wsad i obicie poduszki uszyte są w kolorach pasujących do pokoiku dziecięcego mojego bratanka ;) To dla niego została zrobiona na jego drugie urodziny - dlatego taka nieduża. Poza tym to był swego rodzaju eksperyment więc nie chciałam szaleć zbyt dużymi gabarytami na początek. Ale teraz mam pomysł na pufę w "dorosłych" rozmiarach :D

pufa dla malucha

Jak widać, poduchę można zdejmować i dzieciaczek może siedzieć na podłodze nie marznąc w cztery literki :D A do środka może wkładać swoje skarby. Ale na szczęście wie konkretnie do czego służy i z radością siada na niej tak jak się należy :)